نوشته ها در دسته بندی: داستان کوتاه

یادش بخیر ، صبر کردن رو با خوندن رمان رابینسون کروزوئه یاد گرفتم ، همیشه دوست داشتم رابینسون باشم دلو بزنم به دریا و برسم به یه جزیره، یه جزیره گم شده …
وقتی مینوشتم یاد داستان رابینسون کروزوئه افتادم ، گاهی زیاد از رحمت خدا نا امید میشیم ، اونجاست که باید صبر داشته باشیم و ایمانمون رو بسنجیم …

جریان آب بازمانده های یک کشتی شکسته را به ساحل جزیره ی دور افتاده ای رساند. مردی که در آن کشتی بود به درگاه خدا دعا می کرد تا خداوند او را نجات دهد. مرد روزها و ساعت ها به اقیانوس چشم  میدوخت تا شاید نشانی از کمک بیاید اما کمکی نبود. بعد از مدتی ناامید از این که کسی به دنبال او بیاید  به داخل جزیره بازگشت و  تصمیم گرفت برای حفاظت از جان  خود کلبه ای کوچک بسازد ، روزها گذشت و مرد که خسته و فرسوده شده بود با تلاش زیاد کلبه کوچکی بنا کرد…

روزی، عصر هنگام  ،مرد  وقت بازگشتن به کلبه پس از خستگی و جست و جوی زیاد به دنبال غذا ، کلبه ی کوچک خود را در کوهی از آتش دید. کلبه پیش رویش شبیه جهنم می سوخت و دود زیادی به آسمان بلند شده بود. مرد اندوهگین و ناراحت  از این ماجرا  بلند فریاد میزد ، خدایا … چرا؟ و آنقدر خدایش را صدا زد که خسته و درمانده پای درختی افتاد و  به خاب فرو رفت …

صبح هنگام وقتی زمین یک بار دیگر  به دور  خورشید غلطیده بود ، روشنایی به آسمان جزیره بازگشت . و مرد با صدای شیپوری بلند و پرتو  نوری که از لا به لای شاخ و برگ های درخت صورتش را نوازش میکرد از خاب برخاست ، حس عجیبی مثل پرواز داشت ، به سرعت از کنار کلبه سوخته دوید و خود را به ساحل رساند ، کشتی آمده بود تا او را نجات دهد. مرد با تعجب پرسید: چه طور به اینجا آمدید …

ناخدای کشتی نگاهی به جزیره زیبا انداخت و گفت اینجا واقعن بهشت است ،سپس رو کرد به مرد  و گفت علامت دودی که فرستادی ما  را به اینجا کشاند…

 اگه روزی  دنیا حتا جهنمم بشه ،  شاید همه مشکلات ، علامتی برای فراخواندن رحمت خدا باشن…

                                                                      ترجمه و بازنویسی مهدی کیانی

کپی برداری تنها با  ذکر منبع و نام نویسنده  مجاز است

همانطور که میدانید در یونان باستان، سقراط به دانش زیادش مشهور و احترامی والا داشت. پالایش سه گانه سقراط یکی از ساده ترین و زیباترین اموزه های اخلاقیست که شاید بتوان ان را  در قالب چنین داستانی زیبایی  آموخت :

روزی یکی از آشنایانش، فیلسوف بزرگ را دید و گفت: سقراط، آیا می دانی من چه چیزی درباره دوستت شنیدم؟
سقراط جواب داد: یک لحظه صبر کن، قبل از اینکه چیزی به من بگویی، مایلم که از یک آزمون کوچک بگذری. این آزمون، پالایش سه‌گانه نام دارد.
آشنای سقراط گفت : پالایش سه‌گانه ؟
سقراط جواب داد : درست است، قبل از اینکه درباره دوستم حرفی بزنی، خوب است که چند لحظه وقت صرف کنیم و ببینیم که چه می‌خواهی بگویی.اولین مرحله پالایش حقیقت است. آیا تو کاملا مطمئن هستی که آنچه که درباره دوستم می‌خواهی به من بگویی حقیقت است؟
آشنای سقراط جواب داد : نه، در واقع من فقط آن را شنیده‌ام و…
سقراط گفت : بسیار خوب، پس تو واقعا نمی‌دانی که آن حقیقت دارد یا خیر. حالا بیا از مرحله دوم بگذر، مرحله پالایش خوبی.
آیا آنچه که درباره دوستم می‌خواهی به من بگویی، چیز خوبی است؟
آشنای سقراط جواب داد : نه، برعکس…
سقراط گفت : پس تو می‌خواهی چیز بدی را درباره او بگویی، اما مطمئن هم نیستی که حقیقت داشته باشد. با این وجود ممکن است که تو از آزمون عبور کنی، زیرا هنوز یک سوال دیگر باقی مانده است که مرحله پالایش سودمندی است .
آیا آنچه که درباره دوستم می‌خواهی به من بگویی، برای من سودمند است؟
آشنای سقراط جواب داد : نه، نه حقیقتا .
سقراط نتیجه‌گیری کرد: بسیارخوب، اگر آنچه که می‌خواهی بگویی، نه حقیقت است، نه خوب است و نه سودمند، چرا اصلا می‌خواهی به من بگویی؟