“نشانه شناسی و زیباشناسی” سینما، نوشته یوری لوتمن، ترجمه دکتر مسعود اوحدی، تهران، سروش (انتشارات صداو سیما)، چاپ سوم، ۱۳۹۰.نشانه شناسی یا نقد نشانه شناسی، فیلم را به عنوان یک نظام زبانی یا یک زبان مرکب از علائم تفسیری که شامل تصویر، نماد و شاخص است مورد بررسی قرار می دهد. تصویر، بازنمود شی است و شاخص ، نشانه ای است که نقشی کارکردی برای شی تصویر که در فیلم پدیدار شده، پیشنهاد می کند. نماد، نشانه ای است که معنا یا مفهومی را جدا از معنای ذاتی خود شی تلقین می کند. تلاش نشانه شناسان در تحلیل فیلم از طریق مطالعه نشانه هایش، بر این است که معنای خاص و نیز شیوه ارتباطی فیلم را آشکار کند. همچنین مکتب نشانه شناسی ساختاری ، گونه ای تئوری تحلیل فیلم است که با نقد نشانه شناسی به لحاظ رهیافت سیستماتیک آن نسبت به تحلیل فیلم؛ رابطه ای تنگاتنگ دارد و نویسنده این اثراز بنیانگذاران برجسته تئوری های امروزین این مکتب است. مولف در این اثر نگره عمومی نشانه ها در هنر را مورد بحث قرار داده است و شیوه ای را نشان می دهد که، سینما با آن ، نظام نشانه ای خود را ایجاد می کند و علاوه بر بررسی مسائل زیباشناسی سینما ماهیت زبان فیلم و راه فهم و درک آن را نیز نشان می دهد. هدف این اثر عادت دادن تماشاگران به تفکر درباره وجود زبان سینمایی و برانگیختن نگرشها و تعمق های آنان در این زمینه است. این اثر در چهارده فصل توهم واقعیت، مسئله نما، عناصر و سطوح زبان سینمایی، ماهیت روایت سینمایی، معنی سینمایی، واژگان سینما، مونتاژ، ساختار روایت سینمایی، طرح کلی موضوع در سینما، پیکار با زمان، پیکار با فضا، مسئله بازیگر سینما، سینما هنر تألیفی و مسائل نشانه شناسی و راه و روش سینمای معاصر تدوین شده است. این اثر در ۱۶۶ صفحه، مصور و در یک هزار نسخه توسط انتشارات سروش وارد بازار نشر شد. |
مهدی کیانی
نویسنده، بازیگر و کارگردان
Add a Comment