مهدی کیانی
نویسنده، بازیگر و کارگردان
نخستین جشنواره استانی دانشگاهی تئاتر تبریز که به همتشدانشگاه نبی اکرم تبریز از 25 تا 29 بهمن ماه در تبریز برپا شده بود، با رقابت 13 گروه نمایشی به پایان رسید.
به گزارش سایت ایران تئاتر، پس از برگزاری کارگاه پنج روزه بدن با سرپرستی حامد نصرآبادیان و برگزاری جلسات نقد آثار به همت سعید اسدی هیئت داوران متشکل از ناصر آقایی، صادق صفایی و فرزاد تقی لر نفرات برگزیده این جشنواره را بدین ترتیب معرفی کردند:
جایزه بازیگری زن، به شادی امیری، وحیده مروت، ژیلا آل رشاد اهدا شد.
همچنین در این بخش نیلوفر بهمن پور و نسرین مرادی مورد تقدیر قرار گرفتند.
در بخش بازیگری مرد با تقدیر از خشایار قائد رحمتی و بهزاد معصومی، جایزه این بخش به سامان قهرمانی نژاد، امیر دلفانی، شهرام خطی اعطا شد.
با تقدیر از شادی امیری، ستار مهرشاد به عنوان طراحان صحنه، جایزه طراحی صحنه به سمیه کارگر اختصاص یافت.
جایزه کارگردانی این جشنواره نیز بدون اولویت به رزیتا هادی، سامان قهرمانی نژاد و شهرام خطی اهدا شد.
بر اساس نظر داوران نمایش “دو قطره خون” نوشته امیر دلفانی و کارگردانی سامان قهرمانی نژاد به عنوان اثر برگزیده این جشنواره معرفی شد.
گفتنی است، فرهاد قائمیان از مهمانان ویژه مراسم اختتامیه نخستین جشنواره “پلاک” بود.
سینمای مستند ایران، محمد تهامی نژاد، تهران، سروش (انتشارات صداو سیما)، چاپ دوم، ۱۳۹۰ سینمای مستند اثر تلفیقی از دو گونه تاریخ نگاری عمومی و تخصصی است. در تاریخ عمومی مولف به جمع آوری داده ها درباره فیلم ها، تولیدگران، مناسبات و جریان های موثر بر تولید به صورت تسلسل زمانی می پردازد تا مقدمه-ای برای تحقیقی تخصصی تر و موردی در روش ها، شیوه های بیانی فیلم سازان و اصالت های آن و تحلیل محتوا باشد که نتیجه آن تحلیل تاریخی سینمای مستند ایران است. فیلم مستند، روش ثبت و ضبط زندگی به صورت واقعی و با کمک بازسازی صادقانه صحنه های واقعی است که گاهی به صورت هدفمند در پی چستجو و شناخت معناهای پنهان وقایع، در شکلی هنری است و گاهی معنای پنهان را منکر می شود. تاریخ سینمای مستند ایران روایت جذابی از فیلم سازان و مجموعه ای از اندیشه ورزی، کار و هنر است و فیلم مستند علاوه بر گرایش های فکری مسلط در هر دوره و عقاید فیلمسازانT بر تلقی های یکجانبه و تک معنایی از واقعیات عینی هم توجه داشته است. این اثر به بررسی تاریخی سینمای مستند ایران (مقتضیات تولید، نهادها، شخصیت ها، فیلم ها) ، تحقیق در نظریه ها، نگرش هاو تأثیر رسانه ها و ساختارهای بنیادین بر تولید می پردازد. آیا مستند ساز به بیان غیرتحکمی روی آورده یا از یک روایت شخصی، حکمی صادر شده است؟ آیا فیلم مستند به اخلاق حرفه ای پابند است؟ چگونه می توان فهمید که فیلمساز، کدام صحنه ها را از زندگی عادی برای دستیابی به جذابیت بصری، به کمک مردمان محلی و بومی، تغییر شکل داده و یا نمایشی ساخته است و اینکه فیلم چه نسبتی با رسانه تلویزیون دارد و هر اثر دیداری، چه نقش و جایگاهی در تاریخ سینمای مستند ایران داشته است از جمله سوالاتی که کتاب حاضر به تحقیق و بررسی آن می پردازد. این اثر در پنج فصل تعریف و محدوده هنری و نظری تحقیق، دوره نمایش بر پرده، فیلم مستند و رسانه جدید، انقلاب اسلامی و تصویر و دهه هفتاد- دهه ویدئو تدوین شده است. این اثر در ۲۶۸ صفحه، مصور، در دو هزار نسخه و با قیمت ۵۵۰۰۰ توسط انتشارات سروش ریال وارد بازار نشر شد. |
“نشانه شناسی و زیباشناسی” سینما، نوشته یوری لوتمن، ترجمه دکتر مسعود اوحدی، تهران، سروش (انتشارات صداو سیما)، چاپ سوم، ۱۳۹۰.نشانه شناسی یا نقد نشانه شناسی، فیلم را به عنوان یک نظام زبانی یا یک زبان مرکب از علائم تفسیری که شامل تصویر، نماد و شاخص است مورد بررسی قرار می دهد. تصویر، بازنمود شی است و شاخص ، نشانه ای است که نقشی کارکردی برای شی تصویر که در فیلم پدیدار شده، پیشنهاد می کند. نماد، نشانه ای است که معنا یا مفهومی را جدا از معنای ذاتی خود شی تلقین می کند. تلاش نشانه شناسان در تحلیل فیلم از طریق مطالعه نشانه هایش، بر این است که معنای خاص و نیز شیوه ارتباطی فیلم را آشکار کند. همچنین مکتب نشانه شناسی ساختاری ، گونه ای تئوری تحلیل فیلم است که با نقد نشانه شناسی به لحاظ رهیافت سیستماتیک آن نسبت به تحلیل فیلم؛ رابطه ای تنگاتنگ دارد و نویسنده این اثراز بنیانگذاران برجسته تئوری های امروزین این مکتب است. مولف در این اثر نگره عمومی نشانه ها در هنر را مورد بحث قرار داده است و شیوه ای را نشان می دهد که، سینما با آن ، نظام نشانه ای خود را ایجاد می کند و علاوه بر بررسی مسائل زیباشناسی سینما ماهیت زبان فیلم و راه فهم و درک آن را نیز نشان می دهد. هدف این اثر عادت دادن تماشاگران به تفکر درباره وجود زبان سینمایی و برانگیختن نگرشها و تعمق های آنان در این زمینه است. این اثر در چهارده فصل توهم واقعیت، مسئله نما، عناصر و سطوح زبان سینمایی، ماهیت روایت سینمایی، معنی سینمایی، واژگان سینما، مونتاژ، ساختار روایت سینمایی، طرح کلی موضوع در سینما، پیکار با زمان، پیکار با فضا، مسئله بازیگر سینما، سینما هنر تألیفی و مسائل نشانه شناسی و راه و روش سینمای معاصر تدوین شده است. این اثر در ۱۶۶ صفحه، مصور و در یک هزار نسخه توسط انتشارات سروش وارد بازار نشر شد. |
نویسنده: فرانسوا تروفو
مترجم: پرویز دوایی
موضوع: ادبیات، سینما، مصاحبههایی با هیچکاک درباره پیدایش و ساخت فیلم و نگارش و کارگردانی سناریوی فیلم
سال چاپ: ۱۳۹۱
نشر سروش